Wywrotka – konstrukcja i główne wymagania

Balast taki jak żwir, gruz, piach i podobne nie są przewożone na paletach, w skrzynkach, ale przewożone załadowane luzem. Używa się do tego celu skrzynie wywrotkowe z przechylanymi ściankami, bowiem taka metoda daje dużo szybszy i odpowiedniejszy rozładunek kilku tysięcy kilogramów, niż używając szufli ;). Wywrotka jest dość wyjątkowym autem ponieważ konstrukcja winna ułatwiać przemieszczanie kompletnej skrzyni ładunkowej w stosunku do podstawowej ramy z kołami. Zatem kipper winien mieć drugą ramę pomocniczą, przytwierdzoną wprost do przechylanej skrzyni. Siłownik wywraca skrzynię pozostając zainstalowany dokładnie między tamtymi ramami, a nie bezpośrednio do podłogi ładunkowej. Kippry wyposażone są w hydrauliczny system do podnoszenia skrzyni sterowany pneumatycznie. Układ zasilany jest pompą hydrauliczną napędzaną w wielu przypadkach ze skrzyni biegów za pomocą przystawki odbioru mocy PTO. Instalacja elektryczna wywrotki ogranicza się do sygnalizacji świetlnej i pomocniczo dźwiękowej załączenia przystawki odbioru mocy oraz uchylenia paki. Przeważnie producent podwozia przewiduje osobną lampkę kontrolną na tablicy rozdzielczej. Skrzynia ładunkowa kippra ma burty, które uchylają się albo na osi niskiej, albo na osi wysokiej. W czasie wyładunku skrzynia się pochyla, a burta grawitacyjnie, będąc umieszczona na osi górnej otwiera się po odhaczeniu dolnej blokady. W ten sposób wymusza to użycie mocniejszych zawiasów górnych, by dały sobie radę z przeniesieniem dużego obciążenia – kompletną burtę muszą dźwignąć tylko dwa przeguby, a na dolnej osi można dać więcej delikatniejszych.