Piece kondensacyjne to najbardziej popularne urządzenia instalowane przez kupujących do ogrzewania nowych budynków. Jest to opłacalny i wydajny pomysł na system ogrzewania. Kondensacja w piecu to po prostu skroplenie pary wodnej zawartej w gazach spalinowych. Ze spalania paliw kopalnych, składających się głównie ze związków węgla i wodoru, uzyskuje się dwutlenek węgla i parę wodną. H2O jest też jednym ze cząstek wybranego paliwa i powietrza atmosferycznego, jakie dociera do palnika pieca. W wyniku tego spaliny z kotłów w dużej części składają się z pary wodnej. Tradycyjne piece bez możliwości procesu kondensacji nie korzystają z całej energii skumulowanej w spalanym w nich materiale opałowym. Cząstka, określana mianem ?ciepło utajone?, ulatuje z parą wodną razem ze spalinami. By do przygotowania wody w kotle było zagospodarowane również ciepło utajone, para wodna zawarta w spalinach musi się skroplić, ponieważ w takim toku jest uwolniona energia cieplna. W warunkach, jakie mają miejsce w systemie spalinowym kotła kondensacyjnego (skład mieszanki paliwa, ciśnienie), szybko podlega ona kondensacji, czyli przechodzi ze stanu gazowego w ciekły. Wystarczy by gazy spalinowe ochłodziły się w wymienniku ciepła kotła do temperatury punktu rosy, jaka dla gazu ziemnego spalanego w dobrze wyregulowanym palniku wynosi około 57°C. Utworzony kondensat, czyli skroplona para wodna, to pozostałość całego cyklu. Jest usuwany poprzez odpływ kondensatu na zewnątrz pieca.
Skraplanie, czyli to co dzieje się pod obudową pieca
Opublikowane w dziale:Bez kategorii